Κυριακή των Βαΐων.

 

Κυριακή των Βαΐων σήμερα αγαπητοί μου αδελφοί και βλέπουμε τον Ευαγγελιστή Ιωάννη να μας περιγράφει παραστατικά την είσοδο του Κυρίου μας στην αγία Πόλη τα Ιεροσόλυμα. Μια είσοδο θριαμβευτική που αρμόζει σε Βασιλέα. Με αλαλαγμούς, με ζητωκραυγές με επευφημίες και με τα Βάϊα των φοινίκων αυτά τα σύμβολα της νίκης υποδέχθηκαν οι Ιουδαίοι τον Κύριο μας, καθώς εισέρχονταν, όλο το πλήθος  που είχε συγκεντρωθεί εκεί για την εορτή του Πάσχα του ετοίμασε θερμή υποδοχή. Αυτοί όμως δεν εννόησαν δεν κατάλαβαν τη χάρη αυτού του Βασιλέως, δεν κατάλαβαν ότι αυτός που εισέρχεται στην Ιερουσαλήμ δεν έρχεται με υπέροχή αλλά έρχεται απλά και ταπεινά όπως πορεύθηκε, αγαπητοί μου αδελφοί, σε όλη του τη ζωή ο Χριστός μας. Βλέπουμε όμως ότι ο Κύριος δεν συγκινήθηκε από την υποδοχή εκείνη, και βέβαια ήταν βασιλιάς, όχι όμως όπως νόμιζαν οι συμπατριώτες του. Εκείνοι τον ήθελαν κοσμικό, επίγειο, εθνικό απελευθερωτή αυτόν που θα τους χορτάσει την κοιλιά, αυτόν που θα τους κάνει επίγεια θαύματα και θα ανασταίνει νεκρούς. Ενώ ο Κύριος είναι βασιλιάς των καρδιών και  η βασιλεία του δεν είναι «ἐκ τοῦ κόσμου τοῦτου». Είναι πνευματική και περιλαμβάνει όλους τους ανθρώπους οι οποίοι τον πιστεύουν και τον αγαπούν ολόψυχα, ειλικρινά και έμπρακτα.  Είδη τους έχει προϊδεάσει όλους για τα επερχόμενα, ότι δεν ήλθε για να αναλάβει κοσμική δόξα και εξουσία, αλλά ήρθε για να παραδοθεί στους σταυρωτές Του και να θυσιαστεί για την σωτηρία του κόσμου και με το Πανάγιο αίμα Του να ξεπλύνει το χειρόγραφο των αμαρτιών μας. Τον υποδεχόμαστε γνωρίζοντας καλά ότι είναι ο βασιλεύς της ζωής και ο νικητής του θανάτου, ο Αναστάς Κύριος και Θεός μας. Φέρουμε στο στόμα μας κι εμείς το “Ὡσαννά, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου”, όχι επειδή προσδοκούμε να λάβουμε κάτι φθαρτό και επίγειο, αλλά γιατί ζούμε μέσα στη βεβαιότητα της Αναστάσεως. Πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτός ο Κύριος μας είναι Βασιλεύς της στρατευομένης Εκκλησία. Μια Βασιλεία πνευματική και αγία, η οποία έχει κεφαλή της τον ίδιο τον Κύριο. Πρέπει αδελφοί μου να γίνουμε συνειδητά και ζωντανά μέλη της Αγίας Εκκλησίας του Χριστού. Πρέπει να  αναπτυχθεί αυτός ο οργανικός σύνδεσμος αυτή η κοινωνία μεταξύ των ψυχών μας και του Κυρίου Ιησού. Αυτό όμως θα μπορέσει να επιτευχθεί  συμμετέχοντας ενεργά στην πνευματική ζωή της Εκκλησίας. Θα πρέπει να τραφούμε με τη θεία χάρη που αυτή μάς προσφέρει και να συμμορφωθούμε σύμφωνα με τις επιταγές, τους νόμους και το θέλημα του Αγίου Θεού του ιδρυτού αυτής. Η συνέπεια όμως αυτή και η τήρηση του θείου θελήματος απαιτεί διαρκή αγώνα, χωρίς στάσεις. Για να φτάσει σ’ αυτήν ο άνθρωπος θα πρέπει να νεκρώσει το δικό του θέλημα, να βάλει χαλινάρι  στα πάθη του, να ξεριζώσει τις αδυναμίες του για  να μπορέσει να επιτύχει αυτό που ζήτησε ο Κύριος. Όποιος θέλει να γίνει δικός μου είπε,  πρέπει να αφήσει πίσω τον παλαιό άνθρωπο να αφήσει πίσω τον αμαρτωλό εαυτό του να αφήσει πίσω το θέλημα του και να πάρει το σταυρό του και να με ακολουθήσει. Αυτός είναι ο Βασιλέας Χριστός αγαπητοί μου αδελφοί και αυτά που ζητάει από εμάς είναι πολύ λίγα, σε σχέση με αυτά που έπαθε για μας αλλά και γι’ αυτά που είναι έτοιμος να κάνει για μας,  ας γίνουμε λοιπόν και εμείς πιστοί υπήκοοι αυτού του Βασιλέως της δόξης και ας καταλάβουμε ότι αυτός είναι ο απεσταλμένος του Θεού που θα μα σώσει  και θα μας λυτρώσει από την τυραννία και τη δουλεία του διαβόλου και αυτός είναι που θα μας εισαγάγει στην Βασιλεία των ουρανών.

πΙ.Κ