Κυριακή του Θωμά

Κυριακή του Θωμά αγαπητοί μου αδελφοί και βλέπουμε στη σημερινή Ευαγγελική  περικοπή οι  μαθητές του Χριστού να είναι φοβισμένοι μετά την Ανάσταση είχαν κλεισθεί σ’ ένα σπίτι συζητώντας τα καταπληκτικά γεγονότα των ημερών. Και περίμεναν. Περίμεναν να εκπληρωθούν όλες οι υποσχέσεις του Διδασκάλου, με κυριότερη αυτή της εκ Νεκρών Αναστάσεως Του.

Αρκετά ήταν τα σύννεφα της αμφιβολίας και της απιστίας που είχαν εμφανισθεί αλλά την κατάλληλη ώρα παρουσιάζεται ανάμεσα τους ο Θεάνθρωπος, ο Αναστημένος  Χριστός διαλύοντας την ομίχλη των δισταγμών, σκορπίζοντας τις αμφιβολίες με τον Αναστάσιμο χαιρετισμό «Ειρήνη υμίν…»! Μπροστά τους έχουν τον Διδάσκαλο με τα τρυπημένα χέρια από τα καρφιά, και την ματωμένη πληγή από την λόγχη ο ίδιος ο Κύριος με σώμα άφθαρτο, αναστημένο.

Ένας εκ των μαθητών ο Θωμάς ήταν απών κατά την εμφάνιση του Κυρίου. Όταν επέστρεψε και άκουσε τις διαβεβαιώσεις των άλλων Μαθητών δεν πίστεψε, δεν παραδέχεται το μεγάλο θαύμα της Αναστάσεως του Διδασκάλου. Τόσοι μάρτυρες της Αναστάσεως, βεβαιούν ότι είδαν τον Διδάσκαλο, αλλά εκείνος παραμένει ασυγκίνητος. Εάν δεν δω με τα μάτια μου τον Ιησού, αν δεν αγγίξω τα πληγωμένα χέρια Του και την πλευρά Του, δεν πρόκειται να πιστέψω αυτό το απροσδόκητο και τόσο χαρμόσυνο γεγονός.

Παρόλα αυτά ο Κύριος δεν τον εγκαταλείπει. Δεν του ενισχύει τις αμφιβολίες του. Και μετά από οχτώ ημέρες επανεμφανίζεται ο Κύριος παρόντος και του Θωμά. Τότε υπακούει στην εντολή του Αναστάντος Χριστού να τον πλησιάσει και να τον ψηλαφίσει, πιστεύει και αναφωνεί «ο Κύριός μου και ο θεός μου». Ενθυμούμαστε σήμερα το γεγονός της ψηλαφήσεως του Θωμά, όχι μόνο γιατί αποτελεί συνέχεια των γεγονότων που ακολούθησαν το Πάθος και την Ανάσταση του Κυρίου μας, αλλά κυρίως επειδή μας δίνει μια άμεση μαρτυρία για την αλήθεια της Αναστάσεως του Χριστού. Δεν είναι εύκολο να πιστέψει κανείς ότι πράγματι ο Χριστός αναστήθηκε, και πολύ περισσότερο όταν η χριστιανική πίστη έχει θεμελιωθεί στην Ανάσταση του Κυρίου.

Η τάση του να μην πιστεύει κανείς δεν είναι κάτι το καινούργιο. Δεν είναι δηλαδή χαρακτηριστικό  μόνο της σημερινής εποχής. Ανέκαθεν υπήρξαν άνθρωποι οι οποίοι και  αν ακόμα είχαν μπροστά τους χειροπιαστές αποδείξεις ότι υπάρχει Θεός εκείνοι τον αρνήθηκαν και τον πολέμησαν. Από την άλλη υπήρξαν και υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι αναζητούν αποδείξεις για να πιστέψουν όπως ακριβώς έκανε ο άπιστος στην αρχή και κατόπιν πιστός μαθητής του Χριστού ο Θωμάς.

Αγαπητοί μου αδελφοί εμείς δεν μπορούμε να ψηλαφήσουμε τον Χριστό, μιας που ζούμε τόσο μακριά από την εποχή εκείνη, βλέπουμε όμως τον Χριστό να  μακαρίζει την πίστη, η οποία υπερβαίνει την ανάγκη των αποδείξεων, Μακάριοι οἱ μή ἰδόντες καί πιστεύσαντες”, θα αποκριθεί ο Χριστός στον μαθητή του το Θωμά, Μακάριοι θα είμαστε και εμείς για εκείνον με το να γίνουμε και εμείς ομολογητές  της πίστεως μας, ας απομακρύνουμε λοιπόν τα σύννεφα της απιστίας και της αμφιβολίας που σκεπάζουν τον ουρανό της πίστης μας και ας αφήσουμε το γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού να φωτίσει όλη την ζωή μας .

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ – ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ

πΙ.Κ