Διπλούς ο Δείπνος· πάσχα γάρ νόμου φέρει και πάσχα καινόν, Αίμα, Σώμα Δεσπότου.

 

Διπλός είναι ο Δείπνος, παρουσιάζει και το Πάσχα του Μωσαϊκού Νόμου (το οποίον εόρταζαν οι Εβραίοι εις ανάμνησιν της εξόδου των εκ της Αιγύπτου) και το νέον Πάσχα, το Αίμα και το Σώμα του Δεσπότη Χριστού (την θέσπιση και την παράδοση του Μυστηρίου της θ. Ευχαριστίας)

*************

Του δείπνου σου τού μυστικού, σήμερον Υιέ Θεού, κοινωνόν μέ παράλαβε. ού μή γάρ τοις έχθροίς σου τό μυστήριον ειπω, ού φίλημα σοί δώσω καθάπερ ό Ιούδας άλλ’ ώς ό ληστής ομολογώ σοί. Μνήσθητί μου, Κύριε, εν τη βασιλεία σου.

*************

Στὸ Μυστικό Σου Δεῖπνο δέξου με σήμερα νὰ συμμετάσχω, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ. Σὲ κανέναν ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς Σου δὲ θὰ μιλήσω γιὰ τὸ Μυστήριο τοῦτο· οὔτε θὰ σοῦ δώσω φίλημα προδοσίας ὅπως ἔκανε ὁ Ἰούδας. Ἀλλὰ ὅπως ὁ Ληστὴς πάνω στὸν σταυρὸ Σὲ παρακαλῶ, θυμήσου με, Κύριε, ὅταν ἔρθεις στὴ Βασιλεία Σου.

«Μυσταγωγῶν σου, Κύριε, τοὺς μαθητάς, ἐδἰδασκες λέγων· Ὦ φίλοι, ὁρᾶτε, μηδεὶς ὑμᾶς χωρίσει μου φόβος· εἰ γὰρ πάσχω, ἀλλ’ ὑπὲρ τοῦ κόσμου. Μὴ οὖν σκανδαλίζεσθε ἐν ἐμοί· οὐ γὰρ ἦλθον διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι καὶ δοῦναι τὴν ψυχήν μου λύτρον ὑπὲρ τοῦ κόσμου. Εἰ οὖν ὑμεῖς φίλοι μου ἐστέ, ἐμὲ μιμεῖσθε· ὁ θέλων πρῶτος εἶναι ἔστω ἒσχατος· ὁ δεσπότης ὡς ὁ διάκονος· μείνατε ἐν ἐμοί, ἵνα βότρυν φέρητε· ἐγὼ γάρ εἰμι τῆς ζωῆς ἡ ἄμπελος».

***********

Εισάγων Κύριε τους μαθητές σου στο μέγα μυστήριο του Πάθους  τους δίδασκες λέγοντας, Φίλοι μου προσέξτε να μη σας χωρίσει κανένας φόβος από μένα. Εάν πάσχω, πάσχω όχι εξ αδυναμίας,  αλλά εκουσίως για να σώσω τον κόσμο. Μην κλονίζεσθε λοιπόν απέναντί μου διότι δεν ήλθα στη γη για να υπηρετηθώ και να δοξασθώ, αλλά για να δώσω τη ζωή μου ως λύτρον και να εξαγοράσω τον κόσμο εκ της αμαρτίας. Εάν λοιπόν είσθε φίλοι μου και με αγαπάτε,  εμένα να μιμείσθε,  το δικό μου παράδειγμα να ακολουθείτε. Όποιος θέλει να είναι πρώτος κατά την τιμή, ας γίνει με την ταπείνωσή του απέναντι των άλλων τελευταίος. Ο κύριος, ο αφέντης ας γίνει όπως ο υπηρέτης. Μείνετε δια της πίστεως ενωμένοι με εμένα για να φέρετε πλούσιο καρπό αρετής,  όπως το ωραίο και μεγάλο σταφύλι.  Εσείς είστε οι κλάδοι και εγώ είμαι η ρίζα,  η αληθινή κληματαριά,,  η οποία μεταδίδει στα κλαδιά τους ζωοποιούς χυμούς.