Κυριακή Γ΄ Νηστειών (Σταυροπροσκυνήσεως)

 

Βρισκόμαστε στη μέση της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, και η Αγία μας Εκκλησία προβάλλει σήμερα αυτό το Μέγα όπλο κατά των δαιμόνων αυτόν τον φύλακα της Οικουμένης αυτό το τρόπαιο της Αναστάσεως τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό του Χριστού, για να μας δώσει θάρρος και δύναμη στη συνέχιση του δύσκολου πνευματικού μας αγώνα. Έχοντας διανύσει αγαπητοί μου αδελφοί το μέσον της Νηστείας και προσκυνώντας τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό, δείχνουμε ότι γινόμαστε και εμείς οι αμαρτωλοί μέτοχοι των παθημάτων του Χριστού, και αναδεικνυόμαστε κοινωνοί της Αναστάσεως Του. Όχι μόνο η περίοδος της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, αλλά ολόκληρη η ζωή μας είναι μία σταυρική και ανηφορική πορεία, με μια λέξη Σταυροαναστάσιμη, που στοχεύει στη νέκρωση του κοσμικού φρονήματος και στη Ανάστασή μας από την φθορά της αμαρτίας και τον πνευματικό θάνατο πού αυτή επιφέρει.

Η πορεία μας αυτή δεν εύκολη. Χαρακτηρίζεται ως σταυρός και ανήφορος, τον οποίο σήμερα ο Χριστός, μας προτρέπει να σηκώσουμε και να Τον ακολουθήσουμε, στο Γολγοθά και στην Ανάσταση. “Όποιος θέλει να έλθει πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, κι ας σηκώσει τον σταυρό του κι ας με ακολουθήσει”, θα μας πει, θέλοντας να μας δείξει ότι ο δρόμος της αυτοθυσίας, ο δρόμος της αγάπης, ο δρόμος μακριά από τον προσωπικό μας εγωισμό, είναι μεν δύσκολος, αλλά οδηγεί στη σωτηρία και την όντως ζωή. Και συνεχίζει, “ποιό το όφελος, αν κανείς κερδίσει όλο τον κόσμο, αλλά ζημιωθεί την ψυχή του; ή τί μπορεί να δώσει ως αντάλλαγμα για την ψυχή του; γι αυτό και όποιος ντραπεί εμένα και τους λόγους μου σε τούτη τη γενεά την αμαρτωλή, και ο Υιός του ανθρώπου θα τον αποστραφεί όταν θα έλθει μέσα στην δόξα του Θεού-Πατρός, συνοδευόμενος από τους αγίους Αγγέλους”.

Είναι μία πορεία με σημείο αναφοράς τον Σταυρό του Κυρίου, που αποτελεί το καύχημά μας, το στερέωμά μας, το κραταιό όπλο κατά του Διαβόλου, τη σωτηρία μας, την ελπίδα μας, την απαντοχή μας στους πειρασμούς, το σύμβολο της θυσίας του σαρκωθέντος Λόγου του Θεού και της Αναστάσεως του ανθρωπίνου γένους, το καύχημα και την χαρά της Εκκλησίας. Αν θέλουμε να Τον ακολουθήσουμε, αν θέλουμε να είμαστε μαζί του, οφείλουμε αγόγγυστα και με πίστη να σηκώσουμε τον δικό μας προσωπικό σταυρό και να Τον ακολουθήσουμε. Δύσκολη η πορεία και κουραστική. Η ανταμοιβή όμως γι’ αυτό είναι η σωτηρία της ψυχής μας, και η εξασφάλιση της Αναστάσεως και της όντως ζωής. Δύσκολος ο δρόμος αλλά μεγάλο το αντάλλαγμα και σίγουρο, αφού το εγγυάται το ίδιο το στόμα του Αγίου Θεού. Έχουμε όμως και άλλη επιλογή, να  ακολουθήσουμε τον άλλο δρόμο, δηλαδή να αρνηθούμε το Χριστό και να περιφρονήσουμε τα λόγια Του, να εγκαταλείψουμε τον πνευματικό μας αγώνα, τότε όμως και Εκείνος θα αποστρέψει το πρόσωπο του από εμάς και θα μας αρνηθεί κατά τη Δευτέρα Παρουσία Του. Τότε θα έχουμε χάσει οριστικά την ψυχή μας, και θα στερηθούμε τη χαρά της Αναστάσεως και της αιωνιότητας.  Όλα αυτά πρέπει να τα διαφυλάττουμε βαθιά στην ψυχή μας, ώστε να μη δειλιάσουμε, να μην εγκαταλείψουμε τον πνευματικό μας αγώνα. Ας προστρέξουμε λοιπόν αγαπητοί μου αδελφοί να πάρουμε δύναμη από τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου μας, ας τονωθούμε πνευματικά από τα λόγια του Χριστού, και ας συνεχίσουμε τον αγώνα μας ο καθένας μας με αμείωτη διάθεση γι’ αυτήν την πορεία προς την ευλογημένη Ανάσταση. Σταυροαναστάσιμη η ζωή του χριστιανού αλλά ευωδιάζει παράδεισο. Σταυρό μας έδειξε ο Χριστός αλλά μας έδειξε και Ανάσταση. Ας αφήσουμε στην άκρη το κοσμικό μας φρόνιμα ας αποτινάξουμε από πάνω μας τον παλαιό άνθρωπο και ας ενδυθούμε τον νέο τον ανακαινισμένο αυτόν που πλάστηκε να ζει στον Παράδεισο.

π.Ι.Κ